باید ها و نباید ها در سربکسل آسانسور

مهندس جواد صدخسروی
سمینار تخصصی آسانسور مهر 1391

مقدمه

طناب سیمی یک ابزار سودمند است. برای استفاده از طناب سیمی، یک اتصال انتهایی مناسب باید به آن متصل شود. اتصالات انتهایی (سربکسل) طناب سیمی فولادی[1] یک بخش جدایی ناپذیر از هر طناب سیمی می باشد. اتصال مکانیکی طناب با خودش یا به یک وسیله باید قادر به تحمل باری که برابر یا درصدی از استحکام شکست طناب است را تحمل کند. این خیلی مهم است که اتصال انتهایی باری را که به طناب وارد می شود را تحمل کند و آن می تواند بر استحکام طناب سیمی اثرگذار باشد.

 همچنین این وسیله باید قادر باشد تا فشارهای دینامیکی و استاتیکی زیاد را انتقال دهد و  به آسانی متصل و جدا گردد و یک وسیله جمع و جور، سبک و دارای قیمت مناسی باشد.

اتصالات انتهایی باید با مراقبت و به طور تکنیکی صورت گیرد تا نیرو به طور مؤثر از طناب سیمی به اتصال منتقل شود. دسته بندی اتصالات انتهایی طناب های سیمی فولادی در دیاگرام (1) نشان داده شده است.

عوامل زیر باید در تعیین نوع اتصالات بررسی شوند :

  • نوع کاربرد
  • ساختار طناب سیمی
  • ضریب ایمنی و محدوده بار مجاز
  • الزامات خواسته شده
  • سرعت ساخت اتصال
  • مهارت نصب و امکانات فراهم شده برای انجام کار

بسته به نوع اتصال انتهایی، نیروهایی که معمولاً برای مهار سیم ها در اتصال انتهایی طناب به کار برده می شوند شامل :

  • نیروهای اصطکاکی[2]
  • نیروهای گوه ای[3]
  • نیروهای چسبندگی[4]

بدیهی است که همه این نیروها با هم در هر نوعی از اتصال انتهایی حضور ندارند. هر چند در بعضی از انواع اتصالات انتهایی، نیروهای اصطکاکی و گوه ای حضور دارند. این نیروها کارایی اتصال را کاهش می دهند (به طور مثال سوکت های گوه ای و بافته شده).

این ها بر مبنای هم فشاری جانبی[5] طناب (در اتصال سوکت گوه ای) یا رشته ها (در اتصال بافته شده) برای ایجاد نیروهای اصطکاکی برای نگه داشتن بار هستند. این بدیهی است که تنش های فشاری جانبی اضافی روی سیم ها اعمال می شود.

ترکیب تنش های جانبی و کششی روی طناب منتج به ایجاد تنش های ماکزیمم در اتصال انتهایی می شود قبل از اینکه بار کششی ماکزیمم بر طناب اعمال شود که این منجر به شکست زودرس اتصال می شود.

اتصال با کارایی بالا فراهم می شود از آن نوع اتصالاتی که از نیروهای چسبندگی برای نگه داشتن بار بهره گرفته اند. این نوع اتصالات نیروهای جانبی بالا در طناب اعمال نمی کنند، بنابراین، به طور قابل توجه ای تأثیری در تنش های طناب ندارند. به طور مثال سوکت های رزینی و فلزی که با دیواره های مخروطی ساخته می شوند. همچنین سوکت هایی که بر مبنای اعمال نیروهای گوه ای و اصطکاکی جهت نگه داشتن بار هستند ابعاد سوکت ها به نحوی است که این اعمال نیروها روی طناب به مراتب کمی شدید هستند نسبت به دیگر اتصالات انتهایی.

[1]Steel  wire rope terminaions

[2]Frictional forces

[3] Wedging forces

[4]  Bonding forces

[5]  Lateral compression

دانلود متن کامل مقاله (نسخه PDF)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این قسمت نباید خالی باشد
این قسمت نباید خالی باشد
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
شما برای ادامه باید با شرایط موافقت کنید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

keyboard_arrow_up